ก่อนนอนทุกคืนเราควรมีจิตใจที่สะอาดสงบและเบิกบาน วิธีทำใจให้สงบมีหลายวิธี บางคนสวดมนต์ บางคนนั่งสมาธิ ส่วนฉันนิยมชมชอบการฟังเอ็มพีสามบรรยายธรรมะ ชุดโปรดปรานที่ฟังทุกวันไม่รู้เบื่อคือคำบรรยายธรรมของหลวงปู่ชา ฉันมั่นใจว่าจนถึงวันนี้ฉันน่าจะฟังซ้ำๆ นับร้อยนับพันชั่วโมงไปแล้ว
ฉันชอบที่หลวงปู่ชาเล่าถึงตัวท่านในยุคแรกของการบวช ท่านสนใจการภาวนาในป่าช้าเนื่องจากคิดว่าเป็นสถานที่สงบ สามารถฝึกจิตใจและขัดเกลากิเลสได้ดียิ่งนัก แต่เนื่องจากท่านเป็นคนกลัวผีอย่างมาก แต่ก็ตัดสินใจที่จะเอาชนะความกลัวให้ได้ ท่านบอกว่าวิธีเอาชนะความกลัวที่ดีที่สุดก็คือ กลัวที่ไหนให้ไปที่นั่น แต่พอตกบ่ายท่านเริ่มไม่อยากไปเสียแล้ว แต่ก็บังคับตัวเองให้ไปถึงป่าช้าให้ได้ พอค่ำลงก็บังเอิญมีคนยกศพมาฝังพอดี ท่านเล่าว่ายิ่งดึกท่านยิ่งกลัว พอป่าช้ามืดสนิท หลวงปู่ชาบอกว่าท่านมุดเข้ากลดทันที ป่าช้าเงียบสงัดวังเวงอย่างเหลือเกิน ท่านบอกว่าแค่เห็นบาตรตัวเองตั้งอยู่ข้างๆ ก็รู้สึกดีใจ ได้อาศัยบาตรเป็นเพื่อนนั่งอยู่ในกลดด้วยกันทั้งคืน นอนก็นอนไม่หลับ ต่อสู้กับความกลัวจนถึงเช้า ในใจท่านก็คิดว่า โอ เรารอดตายแล้ว
ในชีวิตเราล้วนมีความกลัวซ่อนอยู่มากมาย บางครั้ง "ความกลัว" ล้วนเกิดจาก "ความคิด" ของตัวเราเอง ฉันเคยกลัวผีมากถึงขีดสุด ไม่กล้าลงมาเข้าห้องน้ำกลางดึก แต่คืนหนึ่งก็ปวดจัดจนต้องตัดใจลงมาชั้นล่างของบ้านเพียงคนเดียว ในใจคิดแต่ว่าจะเจอผีแน่ แล้วก็เจอเข้าจริงๆ ฉันมองเห็นร่างขาวโพลนใหญ่โตยืนอยู่ใกล้เสาบ้าน ฉันหลับตาปี๋ ใจสั่นผับๆ แต่เมื่อลืมตามองไปอีกทีก็พบว่ามันคือ "ตู้เย็น" นั่นเอง
อีกคราวหนึ่งก็น่ากลัวไม่แพ้กัน ดึกสงัดประมาณตีหนึ่งของคืนหนึ่ง ขณะฉันกำลังจอดรถหน้าบ้าน เดินลงจากประตูรถ มองไปรอบๆ ก็แสนเงียบสงัด บนถนนก็ไม่มีผู้คนในซอยแม้แต่คนเดียว ขณะยืนอยู่ที่ประตูรถ ก็มีแรงกระชากชายเสื้อด้านหลังอย่างแรง จนฉันเกือบเซ ฉันหันขวับไปไม่เห็นใครยืนข้างๆ แม้แต่คนเดียว ใจฉันหายวาบ นึกในใจว่าผีหลอกแน่นอน ถึงกับเข่าอ่อนจวนเจียนจะพับลงไป เหลือบตามองต่ำลงกับพื้น ก็เห็นไอ้ตูบหมาจรจัดที่สนิทสนมกัน มายืนอยู่ใกล้ๆ กำลังโบกหางอย่างดีใจที่เห็นฉัน และยื่นปากมากระชากเสื้อฉันอีกครั้ง ฉันนึกด่ามันในใจ ทำเอาตกใจนึกว่าผี หลังจากนั้น ทุกครั้งที่จะด่วนสรุปว่าเจอผี ฉันจะนึกถึง "ตู้เย็น" กับ "ไอ้ตูบ" เสมอ
หากเราค้นลึกลงไปใน "ความกลัว" บางครั้งอาจไม่พบสิ่งใดที่น่ากลัวเลยแม้แต่น้อย หลายคนเสียโอกาสดีๆ ในชีวิตเพราะความกลัว บางคนยึด "ความกลัว" เป็นเกราะป้องกันชีวิตเพื่อไม่ต้องเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ
ถึงเวลาที่เราต้องสลัดความกลัวออกไปจากชีวิตเราเสียที..ลองทำตามคำสอนหลวงปู่ชาดูสักครั้ง กลัวที่ไหนก็ไปที่นั่น..ให้มันรู้กันไปว่า ระหว่าง "ความกลัว" กับ "ตัวเรา" ใครจะกลัวใคร..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น