วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

เรือกระดาษ


เพียงแผ่นกระดาษบางจ้อยที่คำนึงถึงปลายทางที่มองไม่เห็น ตัดสินใจไหลล่องไปกับกระแสน้ำเชี่ยวโดยไม่กลัวเกรงต่อความเป็นไป ด้วยเชื่อในพลังของความฝันและจินตนาการ  พลิกผัน พลัดล่อง เลื่อยไหล ลอยไปในรูปของลำเรือ

กระดาษน้อยก่อร่างเป็นรูปลำ เรือกระดาษออกเดินทาง ผ่านระลอกแล้วระลอกเล่าของลำน้ำเล็กๆ


พลิกจม พลัดจ่อม ยอมจมในบางที  เปียกปอนแต่ก็เปลี่ยนผ่านเรื่อยไป เรียนรู้ แลกเปลี่ยน ล่องไหลไปกับสายน้ำในความไม่รู้ มุ่งหมายถึงปลายทางจะเติบใหญ่ ไกลใกล้ไม่ท้อ รอคอยและแล่นไปตามแต่แรงลมกับสายน้ำจะโยกไกว เรือกระดาษลำน้อยไม่หยุดรอ

แบกความหวังความเป็นไปทั้งหมดไว้บนกระดาษ...จะไหวไหม เรือกระดาษมีสิ่งใดให้คาดหวัง ปลายทางของเรือกระดาษอยู่หนใด

เป็นเพียงแผ่นกระดาษบางจ้อย พับรอย ก่อร่างเป็นลำเรือเล็กบาง บ้างสมหวัง บ้างรอคอย แล่นบ้าง จอดบ่อย ที่สุดก็อาจพลิกจม นิ่งลงไปเป็นหนึ่งเดียวกับเวิ้งน้ำกว้างใหญ่ กลับกลายมลายหาย ไม่หลงเหลือ

สมหวัง ไม่สมหวัง แบกรับความคาดหวัง...หรือเราเองที่คาดหวังกับเรือกระดาษในอนาคตอันเคว้งคว้าง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น