วันอาทิตย์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

อี.ที.เพื่อนรัก


หนังเรื่องแรกที่เราประทับใจก็เหมือนเพื่อนคนแรกที่เราได้รู้จัก แม้จะนานแค่ไหน เพื่อนเก่าคนนี้ยังคงอยู่ในใจ และไม่ว่าเวลาจะผ่านนานไปเพียงใด เมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เพื่อนย่อมต่อกันติดเสมอ

ราวห้าทุ่มกว่าเมื่อคืนนี้ หลังจากแช่ทีวีอยู่ที่การแข่งขันเดอะ สตาร์ สลับกับการพลิกดูหนังสือและเล่นเกมบ้างยามคั่นโฆษณา ช่างโชคดีที่ฉันหันมาคว้ารีโมท หลังจากกดไล่ช่องไปเรื่อยๆ ฉันก็ได้เจอเพื่อนเก่าที่ช่องไทยพีบีเอส
เพื่อนเก่าชื่ออี.ที.

น่าเสียดายที่กว่าจะเปลี่ยนช่องมาดู หนังได้ดำเนินมาจนถึงตอนท้ายของเรื่องแล้ว นั่นคือช่วงเอลเลียทและพี่ชาย พร้อมด้วยเพื่อนๆ กำลังปั่นจักรยานหนีการไล่ล่าของนักวิทยาศาสตร์ เพื่อรีบพา อี.ที.ไปยังบริเวณที่ยานจากต่างดาวจะกลับมารับอี.ที แต่ก็ยังโชคดีที่เปลี่ยนมาทันดูฉากไคลแมกซ์ของเรื่อง ฉากที่จักรยานบีเอ็มเอ็กซ์ของเด็กๆ ทุกคนลอยขึ้นในจังหวะที่รถตำรวจมาดักปิดทาง
ฉันเชื่อว่านี่เป็นฉากที่คนดูทุกคนตบมืออยู่ในใจ ไม่ว่าจะเป็นเมื่อตอนที่ได้ดูเรื่องอี.ที.ครั้งแรกเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน หรือจะเป็นเมื่อคืนนี้ ในวันที่เราเติบโตจนใกล้เคียงวัยที่เด็กๆ จะเรียกว่าป้าแล้วก็ตาม

วันนี้ลองมาเสิร์ชข้อมูลในอินเทอร์เน็ต ไม่น่าเชื่อว่าภาพยนตร์เรื่องอี.ที.เพื่อนรัก (E.T.The Extra-Terrestrail) มีอายุ 29 ปีแล้ว (อี.ที.ออกฉายในปี 1982) และนั่นก็หมายความว่าตอนที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ ฉันอายุแค่ 13 เท่านั้น โอววว กาลครั้งหนึ่งนานมา (มาก) แล้ว แต่ก็น่าแปลกที่ฉันยังจำรายละเอียดในเรื่องได้แม่นยำ
จำได้ว่าน้องสาวคนเล็ก แม้ไม่ได้อยู่ขบวนการบีเอ็มเอ็กซ์ แต่ก็มาทันลาอี.ที.
จำได้ว่าอี.ที.จะขยับหัวโตๆ หลบนิดนึงตอนที่พี่ชายของเอลเลียทลูบหัวร่ำลา
และจำได้ว่าอี.ที.จะชูนิ้วยาวๆ ขึ้น แล้วมีไฟสว่างปิ๊งที่ปลายนิ้ว ทำเอาเอลเลียทสะดุ้งเล็กน้อย อี.ที.เอานิ้วแตะที่หัวของเอลเลียท ก่อนจะบอกเด็กชายว่า เขาจะอยู่ในนี้ ในความทรงจำของเด็กน้อยตลอดไป

นานมาแล้วที่ไม่ได้เจอเพื่อนเก่าคนนี้ น่าจะนับสิบปี แต่เจอปุ๊บก็จำเพื่อนได้ทันที
ฉันนึกไม่ออกว่ามีหนังเรื่องอะไรอีกหนอที่ฉัน --ในวันที่อายุยังไม่ย่างเข้าสู่วัยรุ่นดี--จดจำเรื่องราวได้จนบัดนี้ ก็คงมีแต่อี.ที.นี่แหละ...หนังเรื่องแรกที่ไม่ได้ทำให้มนุษย์ต่างดาวเป็นผู้ร้าย
หนังเรื่องแรกที่ทำให้ฉันจดจำได้ถึงความสวยงามของมิตรภาพ
หนังเรื่องแรกที่แม้จะผ่านเลยมาถึง 29 ปีแล้ว ก็ยังทำให้ฉันยิ้มได้ทั้งน้ำตา
และหวังว่าจะได้เจอเพื่อนเก่าคนนี้อีกครั้งและอีกครั้ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น