ทั่วไปแล้วคนทำงานมักจะเป็นฝ่ายที่จดจ่อรอคอย และผูกพันกับวันศุกร์โดยปริยาย การมีวันศุกร์หมายถึงยามค่ำคืนที่สามารถนอนพักยาวๆ ได้โดยไม่ต้องรีบสะดุ้งตื่น พาชีวิตออกไปโลดแล่นสู้รบกับโลกภายนอกเหมือนวันธรรมดาวันอื่นๆ อาจจะหมายถึงวันแห่งการเฉลิมฉลองเล็กๆ กับการกินดื่มพูดคุยและใช้เวลากับเพื่อนสนิทมิตรสหายได้โดยไม่ต้องพะวงกับวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง อาจหมายถึงวันแห่งการผ่อนคลายด้วยกิจกรรมและงานอดิเรกมากมายที่วางลงไว้ตั้งแต่ต้นสัปดาห์เมื่อคืนวันอาทิตย์จรจากไป
วันศุกร์จึงเหมือนมีมนต์มายาพิเศษแตกต่างและมีเสน่ห์ไม่เหมือนวันธรรมดาอื่นๆ ทำให้เรายิ้มหัวได้แม้จะรู้ดีว่าการงานหรือภาระทุกอย่างยังไม่หมดไป หรือรอคอยเพื่อจะหวนกลับมาให้รบรากันใหม่อีกรอบ แต่ขอแค่สักวันที่เราจะเอนหลังหลับตาหรือเดินเล่นสบายๆ ในยามบ่ายหลังเลิกงานโดยบอกตัวเองว่า การมีวันศุกร์ช่างดีจริง และขอใช้ช่วงเวลาอันสำราญสักเล็กน้อยนี้บ้างจะได้ไหม
คงเป็นการยากที่เราจะปลดปล่อยตัวเองให้หลุดพ้นจากพันธนาการมากมายที่ร้อยรัดในชีวิตที่ดึงเราเอาไว้กับความเจ็บปวด ความเมื่อยล้า ความเบื่อหน่าย ความคาดหวัง ไม่ได้ดังใจต่างๆ นานา ชีวิตตลอดวันธรรมดา 5 วันเหมือนเชื้อเพลิงอันร้อนระอุปะทุขึ้นในเช้าวันจันทร์ เพื่อดั้นด้นและพาตัวเองไต่เพดานสูงขึ้นไปบนฟากฟ้าจนทะลุองศา ด้วยการใช้พละกำลังไปราวกับจะมอดไหม้ไปถึงความรู้สึกภายใน
การมีวันศุกร์จึงอาจจะหมายถึงสัญลักษณ์ของการใช้ชีวิตที่บอกว่าชีวิตมีหนักมีเบา มีหย่อนมีผ่อนคลาย ในขณะที่ต้องหอบตัวเองให้เหินลอยไปด้วยแรงปะทุของชีวิต ก็ขอให้เราได้รู้จักเหลียวแลปุยเมฆ ให้ได้เห็นขอบฟ้าและฟากฟ้ากว้าง ได้หายใจหายคอกับความปลอดโปร่งโล่งใจบนจุดที่พาตัวเองขึ้นไปสูงที่สุดสักช่วงเวลาหนึ่ง
บนการเดินทางอันแสนไกลและน่าเบื่อหน่ายของวงรอบการใช้ชีวิต ขอสักหนึ่งวันที่จะเป็นเหมือนป้ายหยุดพัก เติมน้ำมัน หย่อนนั่ง ปล่อยวาง เป็นช่วงเวลาแห่งความสำราญอันเรียบง่ายที่ไม่ต้องการอะไร เพียงแค่รอคอยการเดินทางรอบหนึ่งของสัปดาห์มาบรรจบก็แค่นั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น