วันอาทิตย์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2554

เก่าให้ใหม่

อะไรเอ่ย "เก่าๆ แต่เราก็ยังรักอยู่"

คำตอบของแต่ละคนอาจจะมีได้แตกต่างหลากหลาย ทั้งความรักเก่าและ (สามีหรือ) ภรรยาคนเก่า ฯลฯ แต่เปล่าหรอกครับ สิ่งที่เก่าแต่เราไม่เคยทิ้งขว้าง ยังคงหยิบใช้และได้ประโยชน์ที่ผมกล่าวถึงในตอนนี้ก็คือ "ผ้าขีี้ริ้ว" กับ "ขยะรีไซเคิล" ต่างหาก

ป้ายลิตเติลซันไชน์ได้มาจากเศษไม้เก่าที่ผมเก็บมา
ที่บ้านผมมีผ้าขี้ริ้วเช่นเดียวกับหลายๆ บ้านหรือถ้าจะพูดให้ถูกก็ต้องบอกว่า ทุกๆ บ้าน

บ้านหลังไหนขาดผ้าขี้ริ้ว เห็นทีจะเต็มไปด้วยฝุ่นหรือความสกปรกมอมแมมจากการไม่ได้เช็ดถูดูแล

ผ้าขี้ริ้วผืนเล็กผืนใหญ่ ไม่ว่าจะเคยเป็นเสื้อยืดเก่าๆ ผ้าเช็ดตัวสุดโปรด ผ้าห่มผืนรักมาก่อนอย่างไรก็ตาม พอหมดเวลาและหน้าที่ดั้งเดิมของมัน ผ้าที่เราเคยรู้สึกว่าอบอุ่น ใส่สบาย มีเนื้อผ้าดี ก็จะถูกแปรสภาพหรือตัดแบ่งซอยเป็นผืนเล็กผืนน้อย เอาไว้คอยเช็ดขัดถูความสกปรก รับมือกับความเก่าหมอง คราบไคลและฝุ่นเขรอะแทนมือเรา

ผมมองเห็นคุณประโยชน์และความเป็นจริงที่ผ้าขี้ริ้วบอกกับเรา เมื่อทุกๆ วันผมจะต้องหยิบคว้าผ้าขี้ริ้วมาเช็ดมาทำความสะอาดข้าวของ ซึ่งพอบรรดาผ้าขี้ริ้วได้ซับและรับเอาความสกปรกเข้ามาไว้กับตัวเองแล้ว เรากลับไม่ได้ทิ้งมันไป แต่จะต้องล้างเอาฝุ่นผงหรือคราบดำที่สกปรกต่างๆ ออกไป เพื่อที่จะเก็บผ้าขี้ริ้วผืนนั้นไว้ใช้งานต่อไปจนหมดอายุขัยหรือความชอบใจของผู้เป็นเจ้าของไปข้างหนึ่ง

...ผ้าขี้ริ้วจึงเป็นผ้าผืนเก่าที่เรารักและหยิบใช้ เป็นผ้าผืนเก่าที่ขาดไม่ได้และให้ความใหม่แก่ชีวิต

ลองมาดูบรรดาเศษกระดาษ กระป๋องน้ำอัดลม กล่องหรือขวดพลาสติกมากมายที่เดินทางเข้ามาประเทืองอารมณ์ ประทังความหิวโหยและบำรุงบำเรอความสุขให้กับเราไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

เศษกระดาษและบรรจุภัณฑ์เหล่านี้เวลาที่หมดหน้าที่ใช้สอยไปก็กลายเป็น "ขยะ" ในสายตาหรือรูปแบบชีวิตที่ติดสบาย ผลักภาระออกไปจากตัวแล้วปล่อยออกไปสู่สิ่งแวดล้อมและให้สังคมรับหน้าที่ไปกำจัดแทนตัวเอง ทุกเมืองใหญ่และชุมชนใหญ่ๆ จึงประเดประดังด้วยปัญหาขยะที่ยากจะแก้ไขหรือเกินกำลังของหน่วยงานที่ดูแลความสวยงามและเป็นระเบียบเรียบร้อยให้กับชุมชนเมืองใหญ่

ที่บ้านผมมีการแยกขยะแบบกลายๆ ครับ...

นั่นคือเราแยกขยะเศษอาหาร จำพวกเปลือกผลไม้ เศษผัก เศษอาหาร กาชากาแฟ และวัสดุที่เป็นธรรมชาติ ออกจากขยะถุงพลาสติกหรือบรรจุภัณฑ์อื่นๆ ที่ไม่สามารถนำกลับไปใช้ได้อีก โดยแยกออกไว้อีกถุงขยะหนึ่ง และที่บอกว่าแยกขยะแบบกลายๆ ก็คือในเมื่อระบบการเก็บรับขยะไปกำจัดของบ้านเราไม่เอื้อให้การแยกขยะก่อเกิดวงจรที่มีประสิทธิภาพและดีขึ้นกว่านี้ เมื่อสิ้นวันเราก็นำถุงขยะที่แยกประเภทแล้วออกไปวางทิ้งรวมกันอยู่ดี

แต่ผมแยกขยะกระดาษ จำพวกใบเสร็จหรือจดหมายประชาสัมพันธ์และโฆษณาที่แจกจ่าย สมุด หนังสือนิตยสารและเอกสารเก่าๆ กล่องกระดาษ ขวดพลาสติก ทั้งขวดใสและขวดขุ่น กระทั่งกระป๋องน้ำอัดลมออกไว้ ปะเหมาะเคราะห์ดีเมื่อรวมกันแล้วได้จำนวนมากพอก็เรียกน้าซาเล้งที่บีบแตรเรียกลูกค้าทุกยามสายให้มารับซื้อไป ขยะที่ว่าเก่าๆ ก็กลายมาเป็นแบงก์ใหม่ๆ ได้ทีละหลายบาทอยู่

อะไรบ้างที่ว่าเก่าแต่เรายังไม่เคยทิ้งขว้างไป...
นอกจากเศษผ้าผืนเก่าที่เอามาใช้เป็นผ้าขี้ริ้ว ขยะที่รีไซเคิลได้ อาจจะมีกำลังใจ ความรัก ความผูกพันและห่วงใย ความสุขในซอกหลืบเล็กๆ น้อยๆ ที่เราไม่เคยเอามือเอื้อมเข้าไปปัดฝุ่นและหยิบคว้าออกมาเช็ดถูดูแล และทำให้ "ใหม่" ดูอีกหน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น