วันอังคารที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2554

อ้วนดำ..รำพัน

     วันวานฉันเดินผ่านร้านๆ หนึ่ง เห็นคนเนืองแน่นขนัด มองเผินๆ นึกว่าคนมาจ่ายค่าโทรศัพท์ ค่าน้ำ ค่าไฟ แต่เมื่อเดินไปใกล้ๆ ก็พบว่าที่นั่นคือ วุฒิศักดิ์คลินิก ฉันมองหญิงสาวหลากหลายวัยผ่านกระจกหน้าร้าน พบว่าหน้าตาพวกเธอก็ไม่ได้มีอะไรบกพร่องจนผิดสังเกต แต่ในยุคที่สังคมเรียกหาแต่ "คนขาว" ชื่นชมแต่ "คนสวย" คนหน้าตาธรรมดาก็แทบไม่มีที่ยืนข้างหน้าอีกต่อไป..จึงไม่น่าแปลกใจที่จะมีหญิงสาวยอมเปลือยอกเต้นโชว์กลางสีลม เพื่อขานรับเสียงโห่เชียร์ในวันสงกรานต์

      โลกคงปรวนแปรไปเสียแล้ว คุณค่าของผู้หญิงอยู่ที่ใดกันแน่ ความงามเป็นเรื่องดี แต่ความดีเป็นเรื่องจริง อย่าได้หลงลืมสิ่งนี้เป็นอันขาด ไม่ว่าคุณจะอ้วนหรือจะดำ สิ่งสำคัญคือสิ่งดีๆ ที่อยู่ในสมองของคุณ
     ภาพยนตร์เรื่อง precious สะท้อนความรู้สึกร้าวลึกของ คนอ้วนดำ ได้ดีที่สุด ไม่ว่านางเอกของเรื่องจะพยายามเปลี่ยนตัวเองที่จะขาวที่จะผอมเท่าไร สุดท้ายเธอก็คือคนอ้วนดำเหมือนเดิม เพราะคุณค่าของตัวเองไม่ได้อยู่ภายนอกแต่อยู่ภายใน นั่นคือสัจธรรมจริงแท้แน่นอนที่สุด
   
   บทกลอนนี้ ฉันจึงเขียนเพื่อมอบแต่ ผู้หญิงอ้วนดำ ทั่วโลก ^ ^

     
     อ้วนดำ..รำพัน

     หญิงไทยแท้ผิวคล้ำประจำชาติ
     หยุดประกาศชวนชักให้รักขาว
     ทาทำไม "ไวท์เทนนิ่ง" ไม่ยืนยาว
     ไทยจะขาวอย่างไร..ไม่มีทาง

     อย่ามาหลอก "ตัวขาว" จึงสาวสวย
     สร้างกระแส "หมวย-อึ๋ม" กันกว้างขวาง
      ตาสองชั้น ผิวคล้ำ ร่างเล็กบาง
     นี่ต่างหากสาวสยามงามแบบไทย

     รูปธรรม นามธรรม สัจธรรมโลก
     ใยสับโขกแต่คนอ้วนไม่เอาไหน
     โลกแบ่งชั้นอ้วนผอมหรืออย่างไร
     "น้ำหนักตัว" กับ "หัวใจ" สิ่งไหนดี

      หยุดชวนเชื่อโลกนิยมแต่คนผอม
      ต้องยินยอมเลี่ยงไขมันทุกวันวี่
     ใครจะบ้าลดความอ้วนกันทั้งปี
     กินอาหารแต่ละทีเหมือนมีมาร

     "ไวท์เทนนิ่ง" "ดูดไขมัน" อย่าฝันเฟื่อง
    ล้วนสิ้นเปลืองลวงกันให้ฝันหวาน
    ผอมชั่วครั้ง..ขาวชั่วคราว..ใช่ยาวนาน
    พันธุกรรมแหละตำนานความเป็นจริง

    ใครจะขาวจะผอมจงยอมเขา
    เป็นตัวเราเท่านั้นสำคัญยิ่ง
    ถึงตัวดำ-อ้วนใหญ่ ก็ใจจริง
   สร้างสรรค์สิ่งชาญฉลาดเพื่อชาติไทย ^ ^

by Paokuntima  ^ ^

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น