ฉันเชื่อว่าพวกเราเกือบทุกคนเติบโตขึ้นมาพร้อมกับเทพนิยายเรื่องเจ้าชายเจ้าหญิง…กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ตามมาด้วยเรื่องเล่าของเจ้าชายรูปงามและเจ้าหญิงแสนสวย แล้วจบลงด้วยประโยคอมตะ...และทั้งสองก็ครองรักกันด้วยความสุขตราบนานเท่านาน...
เทพนิยายเรื่องเจ้าชายเจ้าหญิงเป็นแฟนตาซีของหญิงสาว เป็นเรื่องเล่าในหนังสือที่เด็กผู้หญิงแทบทุกคนเคยนึกฝันหวาน สนุกกับภาพในจินตนาการ จะมีที่ออกมาโลดแล่นเป็นตัวเป็นตนให้ได้เห็นก็ในละครบ้าง หนังบ้าง แม้บางเรื่องจะอิงเรื่องจริง แต่ส่วนหนึ่งก็แต่งเติมเสริมสีสัน
แต่เมื่อวานนี้ เทพนิยายเรื่องเจ้าชายรูปงามและเจ้าหญิงแสนสวยได้กระโดดออกมาจากหน้ากระดาษ มีเลือด มีเนื้อ มีตัวตน มีความรักและความสวยงาม ให้เราได้เห็นและร่วมเป็นพยาน
ฉันเฝ้าดูเทปพิธีเสกสมรสของเจ้าชายวิลเลียมและเคท มิดเดิลตัน ตั้งแต่สี่ทุ่มถึงตีหนึ่งด้วยความตื่นเต้น สนุกสนานกับการดูหมวกสารพัดสารพันของบรรดาแขกผู้หญิง และคิดว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้เห็นผู้หญิงสวมหมวกและเครื่องประดับผม/ศีรษะมากมายที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา (จนคิดว่าวันนี้อยากเป็นลาล่า ลูลู่ โปงลางสะออน เอาดอกไม้ยักษ์มาติดผมบ้าง)
ก่อนไปเรื่องความรักและเทพนิยาย ขอเมาท์เรื่องหมวกของเจ้าหญิงเบียทริกซ์หน่อย ตอนแรกฉันไม่รู้ว่าเธอคือใคร สงสัยว่าผู้หญิงคนนี้ใส่เขากวางมาทำไมเนี่ย พอเห็นปุ๊บในหัวก็มีเสียง “ออดดดดด” ดังขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าหญิงยูจีเนีย แม้หมวกจะสวยงาม แต่เดรสวิเวียน เวสต์วู้ดชุดนี้ ใส่แล้วบ่งามเลยค่ะ --จบการเมาท์มอย--
กลับมาเรื่องเจ้าชายเจ้าหญิงกันต่อ การติดตามดูพิธีเสกสมรสของฉันเป็นไปอย่างเพลิดเพลิน โดยเฉพาะตอนที่ทั้งสองออกมาจากมหาวิหาร ขึ้นรถม้าเปิดประทุนกลับไปยังพระราชวัง โดยมีกองทหารม้านำหน้าและตามหลัง เจ้าชายเจ้าหญิงโบกมือให้กับประชาชนที่มาเฝ้าชื่นชม และส่งเสียงโห่ร้องแสดงความยินดีตลอดสองข้างทาง
ภาพแสนสวย เรื่องแสนสุขแบบนี้เราเคยอ่านเจอแต่ในหนังสือ หรือเคยเห็นก็แต่ในหนังเท่านั้น การได้ชื่นชมเทพนิยายที่เป็นเรื่องจริงตรงหน้า จึงทำให้ฉันรู้สึกว่าแฟนตาซีส่วนตัวได้ถูกเติมเต็ม
ผู้หญิงทุกคนฝันจะเป็นเจ้าหญิง แม้ในความจริง ชีวิตเจ้าหญิงจะไม่ง่ายและสวยงามดังภาพที่เห็น
แต่ผู้หญิงทุกคนก็เป็นเจ้าหญิงและมีเทพนิยายของตัวเองได้
ขอเพียงให้เจอเจ้าชายเท่านั้นก็พอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น